Nieuwsgierig naar de afloop van mijn bezoek aan Patan? Lees dan hier verder!
Ik vertelde jullie al eerder dat ik me aan het verdiepen was in de Hindoeistische en Boeddhistische godsdiensten. Van die twee spreekt de laatste het meest aan. Ik probeerde te begrijpen hoe het Boeddhisme ineens aan zoveel goden kwam. Er was toch maar één Boeddha?! Niets bleek minder waar. Of eigenlijk klopt het wel, er is één Boeddha, maar deze is te abstract voor gewone mensen om te bevatten. Daarom verschijnt hij in verschillende gedaanten. Zo kan hij telkens een ander facet van zijn alomvattende verschijning te demonstreren.
En, zo heb ik inmiddels ontdekt, die verschillende verschijningen zou je kunnen zien als een soort stamboom. Bovenaan staat de echte Boeddha, de geestelijke vader van alle ‘lagere’ incarnaties. Direct daaronder komen Vajradhara (wielder of the thunderbolt) en Vajratsattva (soul of the thunderbolt). Hun geestelijke nageslacht zijn de vijf Dhyani Boeddha’s. Deze worden ook wel meditatie- of transcendentale Boeddha’s genoemd. Een andere naam is nog de ‘Verdedigers van de leer,’ elk van hen staat namelijk voor een bepaald aspect van de Boeddhistische leer en ze helpen gelovigen deze na te leven. Erg inspirerend. De Dhyani Boeddha’s hebben ook weer ieder een levenspartner, met wie ze een ‘kind,’ een Boddhisatva, hebben.
De Boddhisattva’s zijn interessant, maar ik was meer gefascineerd door de Dhyani Boeddha’s. Niet te abstract, maar ook niet te menselijk; geen alles-in-een Boeddha, maar ook geen versplintering over honderden goden. Bovendien kon ik hun hulp op het pad naar verlichting best gebruikelijk. Zo eenvoudig is het nog niet om alle aardse genoegens en verlangens achter je te laten…
Ik was al op zoek gegaan naar een mandala met de Dhyani Boeddha’s, maar in veel winkels hadden ze hem niet. En als ze hem wel hadden, dan klopte hij niet. De vijf Boeddha’s nemen namelijk elk een specifieke plek in ten opzichte van het centrum en hebben allemaal verschillende handposities. Kenner als ik inmiddels was, kon ik helaas geen genoegen nemen met een wannabe Dhyani Boeddha-mandala.
Ik had het idee om de Dhyani Boeddha’s mee naar huis te kunnen nemen al bijna laten varen… Totdat ik ze het afgelopen weekend in Patan in de etalage van een beeldhouwwinkel zag staan. Het was de eerste keer dat ik ze als een groep beelden tegen kwam. En dat in de eerste uren nadat ik in Patan was aangekomen! Uit nieuwsgierigheid informeerde ik naar de prijs. 6500 Roepies (omgerekend ca.65,-), maar hij kon me wel een “goede prijs” geven. Ik ging er echter niet op in, want zo’n bedrag kon ik niet zo 1-2-3 uitgeven. En bovendien het stikte in Patan van de winkels met Boeddha-beelden, ik zou nog wel even verder kijken.
De rest van het weekend heb ik ze echter niet meer gezien. Op één andere set na, maar die was zo lelijk afgewerkt dat ik het niet eens de moeite waard vond om naar de prijs te vragen. Het hele weekend bleven de eerste Dhyani Boeddha’s door mijn hoofd spoken. Ze waren mooi, dat zeker, maar kon ik het me wel veroorloven?
Zondag, na het bezoek aan Patan Museum, liepen we op mijn verzoek nog een keer langs de winkel. Ik had met Jana besproken dat ik ze voor 5000 roepies, maximaal 5500 (als ze heel mooi waren) wel wilde kopen. Meer dan dat wilde ik niet uitgeven en we spraken af dat we anders weg zouden lopen.
Eenmaal in de winkel bleek de verkoper een andere te zijn dan die van de dag ervoor. En de prijs was mee veranderd! Deze verkoper vroeg 8500 roepies! Dat is nogal een verschil en ik zag mijn droom al in rook op gaan. Ik vertelde hem echter dat de Boeddha’s de dag ervoor ‘slechts’ 6500 roepies hadden gekost. Aanvankelijk wilde de verkoper niet luisteren, maar even later belde hij toch even naar zijn broer en die bevestigde mijn verhaal. De prijs zakte naar 6500, naar 6000, naar 5800, maar daar hield het zo’n beetje op. Het kostte me echt wel enige moeite om de laatste driehonderd roepie eraf te praten, maar uiteindelijk was het oke. En zo werd ik de trotse eigenaar van vijf prachtige Dhyani Boeddha’s! Ik ben er echt ontzettend blij mee.
PS: Grappig detail.aan het verhaal is nog dat, toen ik de Boeddha’s ‘s avonds aan mijn gastgezin toonde, ze door de grootvader uitgebreid gekeurd warden. Ze waren volledig van koper gemaakt en hij dacht dat ze ongeveer 5000 roepie gekost moesten hebben. Pff, wat een opluchting, ik heb niet te veel betaald!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten