Roddelblad

Ik heb nog nooit een roddelblad gekocht. Ik bladerde ze hoogstens even door bij de tandarts en dat was voor mij meer dan voldoende om weer een beetje mee te kunnen praten op feestjes. Ik heb dus werkelijk nog nooit een roddelblad gekocht. Tot vandaag.

Want na alle kritische commentaren op het blad Binnnenhof was ik toch wel nieuwsgierig geworden. Voor degene die het gemist hebben: Binnenhof is een eenmalige glossy van HP/De Tijd en Weekend die bol staat met feiten en verzinsels over voornamelijk het privéleven van politici. Voer voor discussie dus, zeker in tijden van verkiezingen.

Ik vond dat ik als actieve campaigner en fanatiek blogger toch moest weten waar nu al die discussie over ging. Werd hier echte vuilnisbakkenjournalistiek bedreven? Stond er iets compromitterends in over kandidaten van mijn partij? Daarvan moest ik dan toch op zijn minst op de hoogte zijn.

Na in Den Haag een paar keer achter het net gevist te hebben (het blad was overal uitverkocht), had ik in Rotterdam meer geluk. Blijkbaar zijn Rotterdammers te nuchter voor Haagse roddel en achterklap. Hier in Rotterdam wordt gewerkt in plaats van gepraat.

En gelukkig maar, want zo spannend was het allemaal niet. Op een paar uitzonderingen na (en die zijn al zo breed uitgesponnen in de media dat ik ze hier niet nog eens ga herhalen) stond er weinig schokkends in. Veel plaatjes, weinig tekst en veel suggestieve verbanden tussen die twee. Ik weet dus weer waarom ik nooit roddelbladen koop: ze zijn totaal niet interessant, hoeveel mediaophef er ook over komt.