Saai?

Nu ik ongeveer anderhalve maand werkloos, pardon werkzoekend ben, merk ik dat het moeilijker wordt om mezelf bezig te houden. Van nature ben ik nogal een bezig bijtje en rustig op mijn kont is niet echt mijn ding. Zo makkelijk als het voor sommige mensen is, zo moeilijk is het voor mij.

Tegen die achtergrond kun je je misschien voorstellen dat werkloos zijn voor mij nog best een opgave is. Hoewel ik natuurlijk druk ben met sollicitatiebrieven schrijven, gesprekken voorbereiden en afwijzingen na te bellen, zijn mijn dagen lang niet meer zo gevuld als toen ik nog iedere dag naar kantoor ging.

Aan de ene kant is dat natuurlijk fijn; nu heb ik eindelijk tijd om allerlei creatieve ideeën uit te voeren. Aan de andere kant bekruipt me af en toe ook het idee dat mijn leven saai is geworden. Ik kan niet langer meepraten met vrienden over vervelende collega’s, dure kantines of baanzekerheid.

In plaats daarvan stort ik me nu op het opzetten van een eigen bedrijf, zorg ik voor mijn moeder en ben ik bezig mijn huis te verkopen en te verhuizen naar Rotterdam. Best saai, vinden jullie ook niet?