Cathy

Afgelopen weekend was ik met Köksal in België. We gingen eerst naar Louvain-la-Neuve, om daar het Musée Hergé, oftewel het Kuifjemuseum, te bezoeken en daarna reden we door naar Korbeek-Dijle, waar we in Vallis Dyliae zouden slapen. De bed & breakfast was eenvoudig te vinden en na aankomst werden we bijzonder hartelijk ontvangen door de gastvrouw: Cathy Goosens.

Ze nodigde ons uit voor een biertje of een kava in de bar. En hoewel we best al trek hadden, wilden we dit vriendelijke gebaar niet afslaan. Wat we op dat moment nog niet wisten, was dat, wanneer Cathy eenmaal ‘aan’ staat, ze de eerst volgende uren niet zomaar meer ‘uit’ gaat.

Gelukkig was de bank zacht en smaakte de kava heerlijk en dus lieten we de verhalen als een zoet bergstroompje over ons heen komen. Cathy vertelde over eerder gasten, veelal zakenlui, die soms jarenlang doordeweeks bij haar verbleven. Brazilië, New York, Italië, Dubai, ze kwamen overal vandaan. En hoewel ze zich over het algemeen prima gedroegen, zat er soms ook een handtastelijke Braziliaan of een chagrijnige Duitser tussen…

Maar het ging niet alleen over zakenlieden. Cathy schakelde even makkelijk van de economische crisis (ze had de tent bijna moeten sluiten) naar haar jeugd (vader was van de bourgeoisie, moeder was uit een ander milieu) en van haar avonturen in London (waar ze vloeiend Frans had geleerd) naar het ongeluk waarbij de man van haar schoonzus was omgekomen (zonder gordels over de kop gevlogen). Liefde en dramatiek, het dorp Korbeek en de rest van de wereld, haar eigen leven en dat van anderen, alles trok in één lange stoet aan onze oren voorbij. En een ding werd me zeker duidelijk: Cathy is een bijzondere vrouw, die gastvrijheid tot een echte kunst verheven.