Stadshart

Soms kom je in het dagelijks leven ineens zo’ n woord tegen waarvan je dacht dat het alleen in romans nog werd gebruikt. Stadshart is zo’n woord. Toen ik het voor het eerst zag staan dacht ik even dat ik het verkeerd had gelezen. Maar toen ik het op het volgende bordje nogmaals zag, wist ik dat het geen vergissing was. Vertwijfeld vroeg ik aan mijn vriend: “Stadshart? Bedoelen ze het centrum?” “Ja, zo noemen ze dat hier.”

Ik keek hem verbaasd aan. Bij het woord stadshart zie ik gelijk een klein, bloederig en stuiptrekkend hart voor me. Niet echt iets om je op te verheugen als je een middagje gaat shoppen. Stadshart roept ook associaties op aan de jaren tachtig, waarin er nog vol enthousiasme bloemkoolwijken en betonnen bunkers werden gebouwd. Weinig overtuigend voor een stad die de ambitie heeft om in 2018 culturele hoofdstad van Europa te worden.

Volgens mij heeft elke zichzelf respecterende gemeente het woord stadshart anno 2010 vervangen voor het gebruikelijkere woord centrum. Alleen Almere nog niet…