Maffia

Maffia, een mooi woord. Het allitereert lekker: mooie, malafide maffiosi, bijvoorbeeld. Een mooi woord dus. Alleen jammer dat er achter dit onschuldige woord een vervelende wereld schuil gaat. Niet alleen in Italië, maar ook in Nederland. En terwijl vriendlief zich met enige regelmaat opwindt over de koekenboerenmaffia, heb ik tegenwoordig zelf een maffiabende ontdekt: de makelaarsmaffia.

Dat zit zo, sommige makelaars beloven je gouden bergen. Ieder weldenkend mens wordt daar achterdochtig van en vraagt dus door: Kan ik dit huis echt voor zo’n lage prijs kopen? Wat zijn de verborgen gebreken? Hoe zit het met de kosten van uw diensten? Wat zijn de bijkomende kosten?

Voor makelaars valt het niet altijd mee om deze lastige vragen van mondige burgers goed te beantwoorden. Zo heb ik een keer meegemaakt dat alles tot in den treure was doorgesproken, maar dat de makelaar desondanks was vergeten te vermelden dat zijn tarief, 1% van de aankoopsom, exclusief BTW was. Op een huis van een paar ton, maakt dat toch al snel honderden euro’s uit. Gelukkig hadden we met een eerlijke makelaar te maken, die, na enige discussie, zijn fout toegaf. Het betrof hier blijkbaar een hoffelijk exemplaar, zoals je ze niet vaak meer tegenkomt.

Minder fortuinlijk is het afgelopen met meneertje makelaar die beloofde een mooi huis voor een goede prijs te verhuren. Want na twee maanden was er nog geen huurder gevonden en werd meneertje makelaar zenuwachtig. Ondertussen waren er genoeg geïnteresseerden voor de woning, maar meneertje makelaar kon ze niet vinden. Toen de eigenaar daarop het heft in eigen handen nam en zelf een huurder regelde, kreeg meneertje makelaar het helemaal benauwd. Wat moest hij doen? Een rekening sturen? De sleutels houden? Ze in de gracht gooien?

Arm meneertje makelaar. Hij wist zich geen raad met de situatie. Hij had gefaald. Ten einde raad koos hij voor de vlucht naar voren door de huiseigenaar te bedreigen en te intimideren. En hij droomde ervan de eigenaar rekeningen en incassobureaus te sturen, maar in werkelijkheid durfde hij niets te ondernemen. Hij had immers geen poot om op te staan. Het is dan ook niet meer goed gekomen met meneertje makelaar. Langzamerhand raakte hij en zijn bureau aan lager wal. Maar ja, wat wil je ook als je niet eens de Nederlandse taal beheerst en teksten schrijft als: “Ben je nu wel bereidt te betalen?”

Dus jongens en meisjes, één wijze les (gratis en voor niets): kies niet het beroep van malafide makelaar (hoe mooi dat ook klinkt) en blijf uit de buurt van de makelaarsmaffia!