Een nieuw jaar, nieuw huis, nieuwe woonplaats, kortom een nieuwe Linda. Dus ook hoog tijd voor een nieuwe baan. Vol enthousiasme ben ik, samen met de rest van werkend en solliciterend Nederland, op maandag 4 januari fris van start gegaan. Vacatures zoeken, het aanbod van uitzendbureaus checken, contact opnemen met de beloofde re-integratiecoach en … mijn CV updaten.
Bij dat laatste ging het hopeloos mis. Want wat een keuzes moet je dan ineens maken! Lettertype, grootte van de letter, regelafstand, kolommen, tussenkopjes, in kleur of zwart-wit, met foto of zonder. En dan heb ik het nog niet eens over de meer inhoudelijke vragen als: Wat vermeld je wel en wat niet? Wat is echt relevant? Gaan we voor “Less is more” of voor “Big is beautiful”?
Ik kwam er niet uit. Ik maak er graag een kunstwerkje van, maar dat mag dan weer niet, omdat dat onprofessioneel overkomt. En in alle sollicitatiehandboeken wordt het belang van een goed (lees: saai) CV tot in den treuren onderstreept. Dat maakt het er niet makkelijker op. Integendeel, de druk neemt alleen maar toe. En om er nog een schepje bovenop te doen, wordt er ook nog vaak geadviseerd om je CV aan te passen aan de functie waarop je solliciteert. Oftewel, de dilemma’s zijn niet eenmalig, nee, ze keren bij iedere sollicitatie terug.
Een ware nachtmerrie dus voor iemand niet gemakkelijk keuzes maakt, die graag creatief bezig is en die bovendien een perfectionist is. Jullie begrijpen, het echte solliciteren staat nog even in de ijskast. Eerst maar eens een mooi curriculum vitae ontwerpen…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten