Wervelende show: Los Vivancos

Sorry, lieve lezers dat jullie me, zonder aankondiging nota bene, bijna twee weken hebben moeten missen. Ik was op vakantie! En omdat ik helaas nog niet zo beroemd ben als Aaf of Martin Bril heb ik geen vervanger… Dus ben ik er gewoon een weekje tussenuit gesneakt.

Maar ik ben nu weer helemaal terug; vol nieuwe energie, frisse ideeën en eindeloze inspiratie. Het bruist, bubbelt en het doet, dus de komende dagen allerlei nieuwe stukjes. Niet altijd in chronologische volgorde, maar ik hoop dat jullie me dat vergeven.

Gisteravond was ik naar Los Vivancos, een groep van zeven Spaanse broers, over wie in elk zichzelf respecterend (vrouwen-) blad de afgelopen weken een artikel stond. In recensies wordt deze groep onder andere omschreven als “krachtig, sensueel en vol passie” maar ook de formulering “sex Gods of flamenco” wordt genoemd. Dat moest ik zien!

Dus zat ik gisteren in het Beatrixtheater in een zaal vol vrouwen tussen de 15 en de 85. Allemaal kwijlden ze om het hardst om deze zeven mannen, die, het moet gezegd worden, inderdaad een goddelijk lichaam hadden. Dit waren geen Griekse goden, maar Spaanse! Er werd dan ook volop gefloten toen de shirts uitgingen en de vrouwen op de voorste rij smeekten om een handkus. De gelukkige uitverkorenen zullen de komende jaren hun hand niet wassen, dat zullen jullie begrijpen!

Maar er was meer dan de al zo uitgebreid besproken goed getrainde lichamen. Bovenal zetten de mannen een geweldig spectaculaire show neer, waarin muziek en dans samen een prachtig geheel vormden. De veelzijdigheid van de groep is bijzonder. Ze bespeelden instrumenten als viool, cello, gitaar, fluit, slagwerk en ze dansten in alle mogelijke stijlen van klassiek ballet en moderne dans tot acrobatiek en breakdance. Maar Spaans als deze jongens waren, voerde flamenco de boventoon als de verbindende schakel tussen de diverse scènes. In deze dans kwamen hun talenten het best tot hun recht. Ik heb nooit geweten dat je met je voeten zoveel verschillende klanken kunt produceren. Laat staan dat je dat twee minuten lang in een extreem hoog tempo, als een soort ratelaar, volhoudt. Als ik niet beter wist zou ik zeggen dat ze door de duivel bezeten zijn!

Kortom, een prachtige show die ik iedereen kan aanbevelen!