1. Rotown
Een goed begin is het halve werk. Begin daarom met een borrel bij Rotown aan de Nieuwe Binnenweg. Hier drinkt heel hip Rotterdam zijn biertje(s). En zodra je trek krijgt, bestel je gewoon wat hapas of een pastaatje. Een heerlijk terras.
2. De Witte Aap
Als je uitgeluierd bent op het terras van Rotown wordt het tijd om mensen te gaan ontmoeten in de Witte Aap (Witte de Withstraat 78). Een ware klassieker waar het altijd gezellig is.
3. Warung Mini
Heb je van het dansen, kletsen en drinken weer trek gekregen? In de Witte de Withstraat is aan alles gedacht. Je hoeft vanuit de Witte Aap de straat maar over te steken en je hebt de keuze uit diverse restaurantjes die vrijwel de hele nacht open zijn. Mijn voorkeur gaat uit naar de Surinaamse snackbar Warung Mini. Heerlijke saté, saoto en roti. Je komt hier zeker niets tekort!
zaterdag 24 juli 2010
vrijdag 23 juli 2010
klein Drama
Dit stukje gaat over de NS. Met de NS heb ik een soort haat-liefdeverhouding. Ze doet veel goede dingen, maar regelmatig ook minder leuke dingen. En soms doet ze uitermate stom, bijvoorbeeld als het vriest of er blaadjes op de rails liggen. Gelukkig voor de NS ga ik het daar niet over hebben. Nee, dit stuk gaat over een klein Drama.
Zondagochtend 18 juli vertrok ik nietsvermoedend vanuit huis op weg naar Rotterdam CS. Normaal pak ik een andere route, maar de vakantiedienstregeling had deze verbinding onmogelijk gemaakt. Niet getreurd dacht ik: Ik ga gewoon naar CS en pak daar direct de intercity naar Eindhoven. So far, so good.
In de trein had ik me net lekker geïnstalleerd met een goed boek, toen hij vaart minderde. Da’s geen goed teken. De reden voor het afremmen verschilt van koeien op de rails en een rood sein (niet zo ernstig) tot ontsnapte gek op het spoor of technische mankementen (ernstiger), maar de ervaren treinreiziger weet: afremmen = vertraging. Dit keer was er een calamiteitenmelding in de tunnel bij Barendrecht (zeer ernstig). We strandden op station Lombardijen en mochten op het perron onze ongewisse toekomst afwachten.
Voor wie niet bekend is in Rotterdam: station Lombardijen, ligt minder dan 4 km van mijn huis en het is slechts één station verder dan het station Zuid waar ik normaal opstap. Ik was dus inmiddels drie kwartier onderweg en was vier kilometer opgeschoten. Niet de meest opbeurende constatering als je je hebt verheugd op lekker een boek lezen.
Wat volgde was veel bellen en overleggen, toch naar Dordrecht reizen, om vervolgens te ontdekken dat alle intercity’s naar het zuiden waren weggetoverd. Uiteindelijk ben ik na 2,5 uur met de moed der wanhoop teruggekeerd naar Rotterdam.
Op zo’n dag gaat alles wat verkeerd kan gaan, verkeerd. Ik was dan ook nauwelijks verbaasd toen er bij het uitchecken op Rotterdam rustig €10,- van mijn kaart werd afgeschreven. Boos liep ik het servicekantoor binnen om verhaal te halen. Maar ik stuitte opnieuw op vertraging: nog 15 wachtenden voor me. Argh!
Eenmaal aan de balie probeerde de jongen me af te schepen met de telefonische klantenservice van NS, maandag vanaf 8.00 uur weer bereikbaar. Toen ik daarop reageerde met “€0,10 per minuut zeker” begreep hij dat hij daar niet mee weg kwam. Gelukkig had hij een goede bui en ging aan de slag om te zoeken naar een andere oplossing: “Even een collega vragen.” “Even Utrecht bellen om assistentie te vragen.” “Ik weet nu welk formulier ik moet hebben.” “Ze zijn op.” “Dit formulier moet ook kunnen.” “Maar hier kun je nergens een bedrag invullen.” “Nee, dit klopt ook niet.” “Nou, weet je wat, ik zet er gewoon weer €10,- bij. Dan is de NS maar niet blij met mij.”
Misschien, maar als klant waardeer je dit soort medewerkers des te meer!
Zondagochtend 18 juli vertrok ik nietsvermoedend vanuit huis op weg naar Rotterdam CS. Normaal pak ik een andere route, maar de vakantiedienstregeling had deze verbinding onmogelijk gemaakt. Niet getreurd dacht ik: Ik ga gewoon naar CS en pak daar direct de intercity naar Eindhoven. So far, so good.
In de trein had ik me net lekker geïnstalleerd met een goed boek, toen hij vaart minderde. Da’s geen goed teken. De reden voor het afremmen verschilt van koeien op de rails en een rood sein (niet zo ernstig) tot ontsnapte gek op het spoor of technische mankementen (ernstiger), maar de ervaren treinreiziger weet: afremmen = vertraging. Dit keer was er een calamiteitenmelding in de tunnel bij Barendrecht (zeer ernstig). We strandden op station Lombardijen en mochten op het perron onze ongewisse toekomst afwachten.
Voor wie niet bekend is in Rotterdam: station Lombardijen, ligt minder dan 4 km van mijn huis en het is slechts één station verder dan het station Zuid waar ik normaal opstap. Ik was dus inmiddels drie kwartier onderweg en was vier kilometer opgeschoten. Niet de meest opbeurende constatering als je je hebt verheugd op lekker een boek lezen.
Wat volgde was veel bellen en overleggen, toch naar Dordrecht reizen, om vervolgens te ontdekken dat alle intercity’s naar het zuiden waren weggetoverd. Uiteindelijk ben ik na 2,5 uur met de moed der wanhoop teruggekeerd naar Rotterdam.
Op zo’n dag gaat alles wat verkeerd kan gaan, verkeerd. Ik was dan ook nauwelijks verbaasd toen er bij het uitchecken op Rotterdam rustig €10,- van mijn kaart werd afgeschreven. Boos liep ik het servicekantoor binnen om verhaal te halen. Maar ik stuitte opnieuw op vertraging: nog 15 wachtenden voor me. Argh!
Eenmaal aan de balie probeerde de jongen me af te schepen met de telefonische klantenservice van NS, maandag vanaf 8.00 uur weer bereikbaar. Toen ik daarop reageerde met “€0,10 per minuut zeker” begreep hij dat hij daar niet mee weg kwam. Gelukkig had hij een goede bui en ging aan de slag om te zoeken naar een andere oplossing: “Even een collega vragen.” “Even Utrecht bellen om assistentie te vragen.” “Ik weet nu welk formulier ik moet hebben.” “Ze zijn op.” “Dit formulier moet ook kunnen.” “Maar hier kun je nergens een bedrag invullen.” “Nee, dit klopt ook niet.” “Nou, weet je wat, ik zet er gewoon weer €10,- bij. Dan is de NS maar niet blij met mij.”
Misschien, maar als klant waardeer je dit soort medewerkers des te meer!
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
